11 Ιανουαρίου 2010. Μια ημερομηνία ορόσημο για όλους εμάς. Μια ημερομηνία που χαράχθηκε στις μνήμες μας και πάγωσε τον χρόνο. 9 χρόνια και εσύ δεν είσαι εδώ, αλλά συνάμα δηλώνεις το παρών σου καθημερινά.
Ο Άντης Χατζηκωστής ήταν για μας ο καθοδηγητής, εμπνευστής, οραματιστής, μέντορας και οδηγός. Ήταν, είναι και θα είναι ο άνθρωπος πίσω από την ιδέα. Πίσω από κάθε ιδέα, πίσω από κάθε επιτυχία, πίσω από κάθε χειροκρότημα.
Ταπεινά και σιγανά, όπως τότε, φωτίζεις το πνεύμα και την ψυχή μας.
9 χρόνια και εσύ δεν είσαι εδώ, ένας «ελάχιστος χειμώνας», όπως λέει ο ποιητής, στάθηκε ικανός να μας στερήσει την πιο όμορφη Άνοιξη της ζωής μας, το λινό μας καλοκαίρι και το συνετό φθινόπωρο.
«O καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη
μου επέστρεψε στον ήλιο.
Kείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της
πέτρας και του αιθέρος,
Λοιπόν, αυτός που γύρευα, ε ί μ α ι».
(Λακωνικόν –Οδυσσέας Ελύτης)
*Εκ μέρους όλου του προσωπικού του Συγκροτήματος ΔΙΑΣ